طریقه دفینه یابی در کنار چشمه ها تقدیم به دوستانم

طریقه دفینه یابی در کنار چشمه ها تقدیم به دوستانم

 

طریقه دفینه یابی در کنار چشمه ها تقدیم به دوستانم
دفینه یابی در کنار چشمه ها

از چشمه ها جزء قدیمی ترین آثارها و پرکاربردترین محل برای مخفی کردن دفینه ها در باستان یاد شده . مردم از آب به عنوان آشامیدن , حمام کردن و خاصیت های درمانی که اکثر چشمه ها داشتند استفاده میکردند و همین باعث میشد که اهمیت زیادی در گذشته داشته باشد و باعث معروفیت آن چشمه میشد هر چقدر چشمه معروف تر و مورد استفاده بیشتری میان قبایل قرار می گرفت پس جای خوبی برای مخفی کردن دفینه ها در کنار آن بود چون کاملا شناخته شده بود و شخصی که اموال خود را در اطراف آن مخفی میکرد خیالش راحت بود که مکان را از یاد نمیبرد و در قدیم هم مکانی را نداشتند که اموال خود را از گزند دشمنان و راهزنان و... در امان نگه دارند پس شروع به دفن ثروت خود در این مکانهای معروف میشدند . همه چشمه ها طبیعی نیستند و تعدادی از آنها به صورت دست ساز طراحی میشدند . ما چشمه ها را به دو دسته تقسیم میکنیم طبیعی و غیر طبیعی و یا همان دست ساز .

1- چشمه های طبیعی که خود جوش و به صورت طبیعی از دل زمین بیرون می آمدند و هیچگونه دستکاری در آن نشده بوده پس قضیه آن در علم فنون دفن دفینه کاملا متفاوت با دست ساز بوده است و برای مخفی کردن دفینه از اطراف آن استفاده میشده .

1- به صورت سنگی بالا و پایین سر چشمه که رنگ آن کاملا متفاوت با رنگ سنگ های دیگر بود . معمولا به رنگ اوخرایی و یا کبود بود که دفینه زیر آن قرار میگرفت .

2- به صورت تپه ای کوچک یا بزرگ که دفینه داخل این تپه جاساز میشد .

3- به صورت تک درختی در کنار چشمه که باز دفینه زیر درخت قرار میگرفت . 

4- به صورت چند درخت که دفینه بین نزدیکترین درخت به چشمه قرار میگرفت .

5- به صورت تنور به شکل سه ضلع و یا ستاره داوود که دفینه در نوک مثلث و یا تنور سوم قرار میگرفت .

اینها در کنار چشمه های طبیعی بود حال میپردازیم به چشمه های دست ساز 



1_ چشمه های دست ساز به چشمه هایی گفته میشود که تفاوت بسیاری با چشمه های طبیعی دارند و با حفاری کردن در چشمه آب آن خشک میشود و یا به صورت قل قلی و یا تایمی آب آن کم و زیاد میشود . این نوع چشمه ها دست ساز هستند که طراحی خاصی در آن بکار رفته از بعضی از این چشمه های دست ساز به عنوان محل نگهداری غذا استفاده میشده و از بعضی هم محل نگداری دفینه ساختار آنها به این صورت بود که چاهی عمیق را حفر میکردند و قبل از اینکه به آب برسند در وسط آن اتاقکی راطراحی میکردند و اتاق را به صورت پلمپ درست میکردند و فقط یک سوراخ در اتاقک ایجاد میکردند و از سوراخ لوله های سفالی به هم متصل میکردند و آب را جهت میدادند حال در پایین بنده عکسی را میکشم که بهتر بتوانید متوجه شوید .



حال که آب را مسیر میدادند کف چاه را باز میکردند و آب که از زمین جوش میزد به داخل چاه دست ساخت با فشار به بالا می آمد و چون در مسیر چاه اتاقک دست ساز وجود داشت به صورت سردابه عمل میکرد و در آن جمع میشد و با فشار از داخل لوله های سفالی به هر مسیری که خواستند آن را انتقال میدادند و برای همین است که وقتی این چشمه ها را دست میزنید خشک میشوند چون یک بار این اتاق که چشمه برای اولین بار جوش زده هواگیری شده و وقتی سر چشمه دست میخورد به داخل دالان هوا نفوذ میکند و چشمه کاملا غیر فعال میشود تقریبا شبیه کار روبین و یا موتور آب کشاورزی میباشد که وقتی هوا میگرد آب را بالا نمیکشد . 


در ضمن شما در اکثر چشمه ها میبینید که از داخل چشمه سفال شکسته و یا حتی هسته های میوه ها بالا میزند این برای همان چیزی که در بالا گفته شود .

تکوک سیمین زراندود ( نقره ی طلا کاری شده ) اشکانی 

تکوک با فرم گوزن سرخ : مرال یکی از بزرگترین گونه های گوزن و بزرگترین گوزن بومی ایران است و با این که در گذشته شمار بسیار زیادی در بیشتر بخش های جنگلی کناره های دریای کاسپین ( خزر ) ، بلندای هربرز ( ارتفاعات البرز ) و دامنه‌های زاگرس داشت، امروزه تنها در برخی از بلندای دور از دسترس هربرز میانی و باختری ( شرقی ) پیدا می‌شود.

بخش جلوی تکوک ؛ سر گوزن تا میانه ی کمر از سیم ( نقره ) میباشد که زر اندود شده است ، سیما و رخ گوزن بسیار طبیعی ساخته شده است به گونه ای که در پوزه هم یک رگ نمایان است 

حتی موجی که بر روی شاخ حیوانات قرار دارد نیز بر روی این هنر کار شده است ، در بخش بدن گوزن ، از گردن تا پایین ، ماهیچه ها به خوبی کار شده است تا رخ این تکوک بسیار با شکوه ، چشم را به خود خیره کند همچنین چشمهای گوزن بسیار زیبا با شیشه و گارنت ساخته شده است .

بخش میانی تا دهانه ی تکوک نیز با شاخه ها ، گل ها و برگ ها تزئین شده است که تاثیر هنر سلوکیان بر اشکانیان را بازگو میکند ، 

بر روی بدنه ی این هنر نبشته ای آرامی وجود دارد: تکوک به آرتمیس پیشکش شده است

کاربرد این تکوک برای نوشیدن مایعات در مراسم های ویژه بوده است ، بر سینه ی گوزن سوراخی ایجاد شده است که محل نوشیدن مایع درون تکوک بوده ، مردمان باستان بر این باور بوده اند که هر حیوان یا ایزدی که بر روی تکوک "ریتون " ساخته شده باشد پس از خوردن مایع درون تکوک در طی گذشت زمان آن انسان قدرت حیوان یا ایزد روی تکوک را بدست می آورد ، این هنر از دوره ی اشکانیان ( پارت ها ) میباشد و به 50 سال پیش تا 50 سال پس از زایش مسیح باز میگردد .

اندازه ها : 

10 13/16 x 5 x 18 1/8 

نگهداری : موزه پائول گتی

نبشته زیر شکم